Flam, najdłuższy fiord Norwegii i powrót do Polski

Aby dostać się do Flam musimy przebyć prawie 25 km tunel, nie jest łatwo :D

Pogoda typowo norweska, ale muszę przyznać, że dodaje tajemniczości Sognefjorden (najdłuższy fiord Norwegii)

Płyniemy promem do Gudvangen, chmury tworzą baśniową scenerię.

Jest naprawdę tajemniczo...

Typowo norweski widoczek :D

Gudvangenfjord

Gudvangenfjord w jego najwęższym miejscu.

Już w Gudvangen, na tle współczesnego promu.

Na tle promu wikingów

Ragnar bacznie obserwuje czy Zbyszko nie kradnie mu środka transportu.

Zmieniamy środek lokomocji, kolejka Flam, widok z niej zapiera dech w piersiach. Ponoć to najpiękniejsza trasa widokowa świata.

Kolejkę otwarto w 1909 roku, jest ona jedną z najbardziej stromych tras kolejowych na świecie.

Mimo, że kolej ąż cztery razy przekracza rzekę Flam nie spotkamy na jej trasie żadnego mostu.

Przystanek pod wodospadem Kjosfossen, niestety właśnie się rozpadało...

Z wodospadu leci taka mżawka wody, iż trudno rozróżnić czy pada deszcz czy to tylko sprawka Kjosfossen.

Poczuliśmy się jak w Chnach, wokół tylu mieszkańców Państwa Środka, dość specyficznie się zachowujących...praca łokciami by wywalczyć sobie plener plus wrzaski to standard.

A przy wodospadzie kusi do skoku w odmęty mężczyzn miejscowa wiedźma ubrana w czerwień....

Dziewczyna stara się jak może ale gwizdek konduktora ponagla oczarowanych mężczyzn do powrotu do bany.

Wracamy kolejką 20 tunelami prowadzącymi dookoła doliny...

Z góry zauważyliśmy stary kościółek we Flam.

Postanowiliśmy obejrzeć go sobie z bliska.

Wszystko co dobre się kończy, nasz ostatni nocleg pod namiotem w drodze do Ystad

Aż żal zwijać namiot, tym bardziej, że pogoda się poprawia.

Podczas oczekiwania na prom w Ystad poszliśmy na spacer po rynku, wszędzie pełno polskich wycieczek, zrezygnowaliśmy...i....

Postanowiliśmy posilić się przed podróżą (chociaż tutaj mówią po szwedzku).